In de Vrije Natuur

– Leestijd 5 min –

I’m never wearing them,” Ron was saying stubbornly. “Never.”
“Fine,” snapped Mrs. Weasley. “Go naked. And, Harry, make sure you get a picture of him. Goodness knows I could do with a laugh.

J.K. Rowling – Harry Potter and the Goblet of Fire

Zon & Leven

Na het ontbijt bij Ingrid, loop ik richting het centrum van Sittard om een nieuw idee uit te werken. Een van mijn missie punten is om mensen te stimuleren en inspireren, om weer in beweging te komen. Dus, hoe bereik je zoveel mogelijk mensen, op reis en in korte tijd, om kennis te maken met oosterse-beweegleer? Een pop-up clinic!

Op het terras werk ik de hoofdlijnen op papier uit, waarna ik probeer de moed bij elkaar te schrapen om op het marktplein de oproep aan mijn medemens te doen. Maar, hoe geduldig en volhardend ik mezelf ook probeer te overtuigen, ik durf de stap niet te zetten. Met een onvrede en lichte frustratie met mijzelf, geef ik het op en wandel verder– opweg richting de camping.

In het gebied ten westen van Sittard, zijn campings wat schaars langs de route. Er is eigenlijk maar één camping die gunstig ligt en met de wetenschap dat de eerstvolgende camping 22km verder ligt, neem ik het besluit. “Vandaag sta ik op een camping van vereniging Zon & Leven”– mijn eerste keer ooit op een naturisten camping.

Het terrein is omheind met hekken en doeken, om het aan het oog van nieuwsgierige ogen te onttrekken. Daar sta ik dan, bij de poort– en ik bel aan. Een oudere, geklede vrouw, komt aangelopen. “Hallo, wat komt u doen?” ‘Ik zoek een plek om te overnachten’. “Bent u lid van de vereniging?”

Oei, daar heb ik niet bij stilgestaan en mijn hart trekt even samen. De eerstvolgende camping ligt meer dan 20km verder, dus mijn hoop is hierop gevestigd. “Nee, maar ik ben me er bewust van dat dit een naturisten camping betreft en ook bewust de keuze gemaakt om hiernaartoe te lopen.” De knop wordt ingedrukt en ik stap door de poort naar binnen.

We lopen naar de receptie, waar haar man mij verder zal helpen. Het blijkt een alleraardigste man, die mij hartelijk onthaalt en een kop thee laat brengen. Terwijl ik mij inschrijf, vertel ik over mijn reis en terwijl we praten, schiet er een idee omhoog. “Dit is de ideale plek voor de premiere van mijn clinic!”

“De moed om zekerheden los te laten is een vereiste voor creativiteit.”

Erich Fromm

Na overleg met het bestuur, krijg ik groen licht om bij de caravans langs te gaan en mensen uit te nodigen voor de les van morgen ochtend en na een avondje in de sauna, leg ik mij terusten, om morgen eens nieuw terrein te verkennen.

Tweede Natuur

Uiteindelijk ben ik een nacht extra bij Zon & Zeker gebleven. Mijn clinic werd goed ontvangen; de sfeer was erg gemoedelijk & aangenaam; de tweede avond was er een catering Grieks, waar ik me nog bij aan kon sluiten; en de kleine dierentuin in Born was een leuk bezoekje.

Op naar Weert. De route van vandaag loopt door een land waar ik al lang niet ben geweest, België. Vanaf Maaseik, wandel ik het merendeel langs de Maas, waar ik onderweg langs een paar restaurants loop die adverteren met verse mosselen. Hoewel ik eigenlijk al genoeg heb gegeten, kan ik het bij de het derde tentje toch niet laten en bestel een pannetje– het schijnt immers een uitstekend mossel seizoen te zijn!

En jahoor, wat zijn ze verrukelijk! Met een volle buik ga ik weer opweg. Onderweg heb ik mijn zusje even aan de telefoon en geleidelijk aan, kom ik in de buurt van Weert. Vlak voor het dorp kom ik langs een alternatieve geneeswijze praktijk en op goed geluk bel ik aan.

Hielke komt naar buiten en ik vertel mijn verhaal en missie, waar hij met enthousiasme op reageert. De praktijkruimte verhuren ze danwel aan iemand anders, maar hij zou overleg plegen met zijn vrouw (die meer in mijn werkveld zit), of ik kan blijven overnachten. Met de vraag of ik op zijn belletje kan wachten, laat ik mijn tas achter en stap het bos in voor een ommetje.

Helaas moet Hielke mededelen dat, hoewel ze er vaak voor open staan en me graag hadden binnengelaten, het momenteel niet uitkomt. Ik dank ze hartelijk voor de welwillendheid, en loop terug om mijn tas weer op te pikken. De camping die in vantevoren al had bekeken ligt maar 15 min verderop– daar ben je zo!

“Life isn’t about waiting for the storm to pass…It’s about learning to dance in the rain.”

Vivian Greene

Maar, net dat ik mijn tas weer op mijn rug heb gedaan, begint het met bakken uit de lucht te komen. Bezwaard om nog een keer aan te bellen, doe ik mijn regenkleding aan en loop stug door naar de camping– het is niet ver. En dat is het ook niet, maar ik kom zeiknat aan op natuurcamping Wega.

Net als de meeste natuurcamping’s waar ik zover al heb gestaan, is camping Wega een heerlijke, ruim opgezette, kindvriendelijke camping– met kampvuur! Eveneens een leuke plek om mijn clinic weer tot uitvoering te brengen. Zo gezegd, zo gedaan en na ook hier een nacht extra te zijn verbleven; een dagje te hebben vertoefd in het mooie dorp Weert; en ’s avonds gezellig bij het kampvuur te hebben gekookt, gegeten en gekletst– gaat de weg verder naar de volgende bestemming en een gewoon bed!