Dag 9… 14. Vlieland – “Hotel Koegelwieck” Terschelling

– Leestijd 5 min –

Dag 9. Camping “De Lange Paal”

Na een rustige ochtend in Oost-Vlieland, gaat de backpack weer op, lopen naar de camping van staatsbosbeheer. Een heerlijke stukje wandelen, langs de vuurtoren van Vlie en over de hoogste heuvel, door het midden van eiland. Vanaf de top, krijg ik een wijds overzicht van het hart van het eiland als traktatie.

Aangekomen, tref ik een prachtige camping aan, met veel ruimte en ‘glamping’ waardig sanitair– ze hebben zowaar vloerverwarming! Een mooie centrale uitvalsbasis, vanwaar ik het eiland kan gaan verkennen.

Wanneer de tent staat, loop ik nog een ronde in het bos en sluit ik af met een maaltijd onder het afdak van de receptie– het is een natte avond.

Dag 10. Struinen Oost-Vlieland

De ochtend begint grijs en nat. Ideale omstandigheden om ‘het bunker museum’ eens te bezoeken. Helaas, bij aankomst blijkt ook dit museum gesloten. Het is nog vroeg in de ochtend en de bunkers zien er verlaten uit. Heel even speelt het door mijn hoofd, om over de hekken te klimmen, maar ik laat het idee varen.

Dan maar door naar het oosten. In het dorp een kopje koffie, waar Fammie spontaan aansluit. Een gezellig gesprek, over de voortgang van ecologische en politieke onderwerpen en een extra kop thee later, vervolg ik mijn pad naar de bossen. Op het meest oostelijke punt is de vuurtoren van het volgende eiland, Terschelling, goed te zien.

Teruggekomen op de camping is het weer een stuk verbeterd. Ik pak mijn keuken bij elkaar, loop ik naar een mooie duinheuvel en dop m’n eigen boontjes, voor een heerlijke eenpans maaltijd.

Dag 11. Walking with the Birds

Ik ben al vroeg wakker en dat komt goed uit. Er staat een flinke afstand op het programma, ik ga West-Vlieland verkennen. Daar bevind zich de militaire basis, waarvan het oefenterrein goed te overzien was, tijdens de overtocht vanaf Texel.

Het eerste deel wandelen, gaat naar Hotel Posthuys, waar een burger met cranberry compote mijn lunch wordt.

Vanaf het hotel begint de 9km wandelroute langs de ‘Kroon’s Polders’. Een prachtig gebied, wat een rustpunt is voor grote aantallen waddenvogels– en die waren er ook. Ganzen, bergeenden, kieviten, futen en watersnip, niet heel uitzonderlijk, maar ik mooie beelden.

Een stukje verderop echter, spot ik een kiekendief. Ik pak mijn verrekijker en volg zijn statige vlucht. Een moment later, komt een tweede ‘raptor’ in beeld, die, van bovenaf, zijn soortgenoot begint te naderen. Een duik, een koprol als afweer manoeuvre en grijpende klauwen! Ik ben getuige van een speelse dogfight.

Deze lucht acrobatiek sluit naadloos aan op het vervolg van de dag: de vliegbasis van Vlieland bekijken. Dat blijkt echter nog een pittige opgave, met een langer stuk wandelen dan ik had voorzien. Ik spot de eerst barakken en zie dat de basis zich nog ver uitstrekt naar het westen. De zeur in mijn voeten en vermoeidheid in mijn lichaam, doen mij besluiten, om de expeditie verder af te breken en over het strand terug te keren naar mijn eigen barak– maar eerst een verfrissende ‘skinni dip’ in de zee.

Dag 12. Writers Day

Er zitten al behoorlijk wat kilometers in de benen en heb bijna elke dag wel flink gewandeld. Daarnaast heb ik weinig aan mijn reisverslag geschreven, dus rust, lezen en schrijven, is de invulling van de dag.

Dag 13. Swimming with the Seals

Door de afgelegde afstanden van de afgelopen dagen, besluit ik om het vandaag ook rustig aan te doen. Wat boodschappen in het dorp; een gezellige ontmoeting met een ouder stel die naar een mogelijke trouwlocatie aan het zoeken zijn voor hun kind; brief schrijven naar mijn ouders; en rustig terug naar de camping, om de keuken bij elkaar te pakken voor een diner op het strand.

Op het strand aangekomen, is er niemand anders te bekennen. Het is een zonnige namiddag en de zee lonkt naar mij– de zwembroek gaat aan!

Ik ben nog maar net door de branding tot er, nog geen 20m. verderop, een zeehond zijn hoofd boven het wateroppervlak uitsteekt! We kijken elkaar aan, zwemmen een stukje samen; hij duikt onder, komt weer op; we zwemmen een stukje verder; weer een duik en opkomst; en zo krijg ik een paar nieuwsgierige blikken toegeworpen, waarna hij weer onder de golven verdwijnt– zijn eigen weg vervolgend.

Ik zwem tot ik het koud krijg, warm me op in de zon en sluit af met een heerlijke garnalen maaltijd, onder het genot van een spectaculaire zonsondergang– wat een dag!!

Dag 14. Powerboat & ‘Ierse lekkernijen’

Om 15:15 staat de overtocht naar Terschelling gepland. Ik heb rustig de tijd om mijn kamp in te pakken en bij een heerlijk zonnetje, zet ik koers naar de haven.

‘Ms. De Zeehond’ verzorgt de overtocht. Een motorboot, die gewoonlijk als waterweg fungeert voor schoolgaande kinderen, doet in het zomerseizoen ook dienst als watertaxi. We zijn nog maar net voorbij de havenpoort en de kapitein trekt het gas open. WHOOSSHHH, wat een geweld! Binnen no time stap ik, met een uitgewaaid hoofd en grote glimlach op mijn gezicht, op de kade van Terschelling.

Een paar uur en wat verkeerde afslagen later (waardoor ik wel mijn eerste valkjeben tegengekomen), stap ik rond 19u, ‘Hotel Eethuis Koegelwieck‘ binnen. Op het fleurige terras, zitten mensen te genieten van een maaltijd in de stralende avondzon. Ik vraag de waard, of ik het nog mogelijk is om een maaltijd te nuttigen. Na en kort overleg met de kok, wordt mij gevraagd of ik alvast een keuze kan maken, voor ik naar mijn kamer ga– gezien de verplichte sluiting om 8u.

Na mijn keuze te hebben gemaakt uit een smakelijk ogend menu, breng ik mijn tas naar de kamer. Terwijl ik mijn vuile zandvoeten in de wasbak sta te wassen, wordt er op mijn deur geklopt: “Het eten staat buiten klaar voor je”. Ik bedank, droog mijn voeten af en met ongeschoeide en ongesokte voeten, loopt ik naar beneden.

Ik zetel mij op het kleurrijke terrasje, in de zon, aan de achterkant van het establishment. Wauw, wat een maaltijd!! De wandeling en intense overtocht, hebben vast bijgedragen aan het genot, maar zo, dat is toch lekker! Een schellinger biertje erbij, een rabarber crumble erna en ik ben heerlijk voldaan. Tijd om onder de dekens te kruipen– we zijn op Terschelling.