Herfocusen – “Interne & Externe Verbinding”

– Leestijd 7 min –

Camping “Buitenland”

Klussen voor je plek! Op camping Buitenland heb ik de handen uit de mouwen gestoken, met als ruil een kleine vergoeding en kosteloos verblijf. Makkelijk, fysiek werk en je ziet direct het resultaat– dat geeft best voldoening. Hoewel dit een deel van de intentie van mijn verblijf was, heb ik ook een stuk laten liggen– waarschijnlijk met goede reden.

Het campingconcept van Buitenland, is uitermate geschikt voor activiteiten, zoals; Yoga in de ochtend; broodjes bakken op zelfsgestookte houtvuurtjes; marktkraampjes met kleurvolle kleding en natuurproducten; levend stratego voor de kinderen; en het voedsellab, waar je kennismaakt met het brouwen van allerlei producten. Mijn gedachten: “daar past een les Qigong prima tussen”.

Waarom is dat dan niet gebeurd? Dat zal ik je vertellen. Ik kan het afschuiven op de vrouw die over de planning van de activiteiten en in bijzonder de Yoga gaat. Ze was de eerste vijf dagen van mijn verblijf niet aanwezig en moest bij aankomst gelijk in quarantaine wegens contact met een besmetting. Maar dat is te makkelijk, want ik wil iets neerzetten, dus ik ben verantwoordelijk voor de uitkomst– ik was simpelweg niet proactief genoeg.

Dus, ik ben weer een stukje wijzer geworden en de woorden van Johan Cruijff, beschrijven dit als geen ander:

“Over een wedstrijd genomen ben ik twee-en-een-halve a drie minuten aan de bal. Het komt erop aan wat je daarnaast doet. Om het initiatief, waar sta je, wat doe je, wat kan er gebeuren? Dat werken zonder bal gebeurt te weinig.”

Johan Cruijff

Kortom, wil je iets bereiken, wacht dan niet op dat de ander er klaar voor is, of de de ‘ideale situatie’ zich voordoet. Pas als je zelf de eerste stappen zet, zal iemand je zien bewegen en je misschien hulp aanbieden als je het vraagt, of niet…

Toch heb ik de vruchten kunnen plukken van mijn verlengde verblijf en ben ik met veel interessante en inspirerende mensen in contact gekomen. De campingmedewerkers hebben stuk voor stuk een interessant levensverhaal, of levensvisie en vele leven op alternatieve wijze op de camping zelf, of in een camperbus– reizend werken. Kort gezegd, een inspiratievolle omgeving!

Op Bezoek

Na elf dagen op de camping te hebben gestaan, begint het echt weer te kriebelen en zet ik weer voet op het Pieterpad– al is het maar voor een klein stukje. De etappe stuurt mij in de richting van Coevorden, waar het gehucht Dalen niet ver vanaf ligt.

Hier woont de familie Vroege op een groot melkveebedrijf, waar ik als tiener met het gezin, geregeld kerst en/of oud & nieuw vierde. Spelen in de hooiberg, kalfjes voeren en baby vuurpijltjes oorlog– vermakelijke herinneringen.

Het toeval wilt, dat de timing van mijn aankomst, op de gezamenlijke eetdag van de familie Vroege valt. Zodoende zie ik alle vier de kinderen waar ik vroeger mee speelde en zitten we gezamenlijk, met aanhang en de kleinkinderen aan tafel– met zijn elven(!) van de aardappelen, worst en salade te smullen.

Elma, de enige dame van de kinderen, legt mijn een mooi voorstel voor. Mijn vader zal die dag erop (13 juli) 60 jaar worden en ik kan een auto lenen om op en neer te rijden naar Purmerend, om zo mijn vader te kunnen verrassen.

Dat aanbod heb ik met beide handen aangepakt en met een flink bos bloemen, een etentje in de stad met mijn broer en moeder, was het een geslaagde surprise-party!

Tijdens de rit terug naar Dalen, ben ik weer eens goed na gaan denken over mijn reiservaringen tot nu toe, de beslissingen die ik heb genomen en de focus voor de rest van mijn tocht.

“The truth knocks on the door and you say, “Go away, I’m looking for the truth,” and so it goes away. Puzzling.”

Robert M. Pirsig – Zen and the art of motorcicle mechanics

“Ik Houd van Mij – Een Inside-Out Aanpak”

De conclusie: mijn focus kan en mag meer op mijzelf gericht zijn. Want, zonder het één, kan het ánder niet zijn; zonder donker, geen licht; zonder angst, geen liefde; dus zonder Ik, geen Zij.

Wat voor die externe focus spreekt, is een nog niet besproken overkoepelende intentie die ik had voor deze tocht. Iets wat mij met externe resultaten bezig houdt, zodat mijn interne vraagstukken weer veilig opgeborgen kunnen worden en ik de confrontie niet aan hoef te gaan– wetende dat ze op een later moment, met hernieuwde kracht zullen herrijzen.

Want, uiteindelijk komt het voor mij hierop neer:

Ik ben hetgeen waar ik direct invloed op hebt, niet mijn omgeving. Ik kan proberen mijn pad (extern) te bestraten met gouden plavuizen en aan te kleden met zilveren banieren, om de weg makkelijker bewandelbaar te maken, maar dat veranderd niets aan de kwaliteit van mijn voertuig. Het is een outside-in aanpak.

Pas wanneer ik mijn voertuig, op een bewuste manier kan aansturen, dan bepaal ik zelf de koers. Zo kan ik mijn pijlen richten op de mooiste plekken binnen mijn bereik. Want zeg nou zelf, loop je liever op een zanderig pad door oeroude bossen en over spectaculaire bergketens? Of over een versierde straat langs eindeloze platte grasvelden?

Daarom leg ik focus op de kwaliteit van mijn voertuig: zijn staat om te ervaren, ruiken, zien, proeven en observeren; en wil ik durven, om op hem te vertrouwen, opdat hij me zal dragen over mijn pad; en ik mijn ogen kan richten op de wonderen in de wereld om mij heen– en de mensen waarmee ik samen loop, of die mijn pad kruisen.

“Loop ik lekker op mijn pad, dan geniet we samen meer als onze paden elkaar kruisen”

Jasper Huisman

Hou eerst van jezelf, voor je een ander kunt liefhebben. Een behoorlijk cliché uitspraak, waar je prima over kunt discussiëren en filosoferen, maar er zit een kern van waarheid in. Van jezelf houden– het klinkt simpel, maar kun en durf jij het oprecht?

(Pa, Ma en Karen, dank jullie voor dat inzicht)