Etappe 7 – 11 “It’s Magic”

– Leestijd 7 min –

Etappe 7. Dalen – Camping ‘Prenger’

Na het bezoek aan de familie Vroege en mijn vader, richt ik mijn blik weer op mijn reis. Het is een zonnige dag met wat bewolking, uitstekend wandelweer. Ik trek langs de polderweg richting Coevorden, om weer op het Pieterpad te komen– niks bijzonders, op de poort van Drenthe na, die naast een industrieterrein, op een eenzame plek net buiten de stad staat.

Na meer dan een week weinig met mijn rugzak te hebben gelopen, vertoont mijn lichaam al snel wat zeurtjes. Omdat ik pas na de middag ben vertrokken, besluit ik niet verder te trekken dan Hardenberg en zoek een camping in de buurt.

De camping ligt iets buiten het dorp en terwijl ik afsla op de weg van mijn bestemming, loop ik langs een huis met een bord: Shiatsu Massage. Precies wat ik kan gebruiken en ik bel aan. De man van de therapeute doet open en vraagt mij binnen. Het is al rond etenstijd en de gang ruikt naar vette worst en aardappelen.

Helga lijdt mij voor naar haar behandelkamer en we maken kennis, spreken over elkaars carrièrepaden en na een gezellig gesprek, maak ik een afspraak voor later die avond. Nadat ik mijn tent heb opgezet, wat yoga heb gedaan en gedouched, loop ik terug naar de praktijk.

Ik ontvang een heerlijke drukpunt behandeling en geniet volop van het feit dat ik wordt behandeld en niet andersom. Een puntje op mijn rechter schouderblad is nogal gevoelig en aan het eind van de behandeling, kijkt Helga in haar literatuur wat dat punt energetisch betekend– iets in de richting van ‘bezig zijn met zaken buiten en binnen jou’. Ik slaap lekker die avond.

“Our wounds are often the openings into the best and most beautiful part of us.”

David Richo

Etappe 8. Camping Prenger – Camping Koekselbelt

Vanaf camping Prenger, is het een kleine 25 km naar de volgende bestemming, Ommen. De spierpijn van de dag ervoor zit er nog in het lijf en ik vorder gestaagd. Onderweg rust ik geregeld, sterk ik mij wat aan met wilde, rode bessen, maar ben ik erg blij om aan het eind van de etappe Ommen te zien.

Ik sla af bij de eerste de beste camping (er liggen twee naast elkaar) en tuig mijn onderkomen op, op een luttelig veldje vlak naast het zwembad met glijbaan en spelende kinderen. Een klein beetje doorzettingsvermogen en 700m verder, had mij op de volgende ‘natuurcamping’ gebracht– maar ik kon natuurlijk echt niet meer (“pff, onzin, je loopt al meer dan 700km”). Dan maar het kindervertier ontvluchten en Ommen in.

Ommen is een mooie stad. Ik wandel wat rond, bekijk de twee molens die rond de stad staan en haal boodschappen bij de Coop, waarna ik mediteer aan de Vecht en op mijn dooie gemakje, via de bossen weer richting de camping sjok– met het geluid van voorbijschuivende slippers, val ik uiteindelijk in slaap.

Etappe 9. Camping Koeksebelt – Paal kamperen Klinkenbelt

Vanaf Ommen wint de omgeving aan schoonheid. De bordjes sturen mij zuidelijk over de Besthmenerberg, Achemerberg en Lemelerberg. Toch voelt dit nog verre van ongerept, want staatsbosbeheer is duidelijk bezig met werkzaamheden en het gebied ziet er bewerkt, wat kaal en zanderig uit– waarschijnlijk moet de heide nog gaan groeien.

Na een stuk gevarieerd weidegebied, bos en nog een klein stukje akkerland, waar het avonturenpark Hellendoorn in de verte te horen is, kom ik aan in het dorp zelf. In de dorpsstraat, loop ik langs een zeer uitnodigend winkeltje en ik besluit even binnen te stappen.

Het blijkt een nieuw winkeltje te zijn, geopend in coronatijd voor lokale kunstenaars en hobbyisten, om kleinschalig hun werken te kunnen verkopen. De eigenaresse en initiatiefneemster is duidelijk trots op het resultaat en ik ben niet met lege handen naar buiten gestapt…

Op de kaart van het Pieterpad staat een camping die middenin het bos ligt, net voorbij Hellendoorn. Op Google Maps, wordt hij niet aangegeven, maar ik besluit op goed geluk erop af te gaan. Onderweg schiet het mij tebinnen:

“Dat is natuurlijk een Paalcamping”. Een zoekactie op internet bevestigd mijn vermoeden, maar ook de melding ‘permanent gesloten’– corona… Toch lijkt mij het de minst waarschijnlijke plek om besmet te raken en hoe groot is de kans dat de boswachter op een donderdag-nacht komt controleren? Ik sta daar vannacht.

Etappe 10. Klinkenbelt – Zuurberg

Vanaf Hellendoorn wordt de natuur als maar mooier. Wanneer ik onder het bladerdak uit stap, loop ik de glooiende velden van de Sallandse heuvelrug op, met grassen, heide en van die mooie solitaire bomen die gestippeld door het landschap staan.

De meeste bloemen staan nu in volle bloei en de gele, paarse en witte kleuren, baken in het volle zonlicht en weerkaatsen hun weelderige schoonheid naar mijn netvlies. De insecten doen zich tegoed aan de volle nectar en alles om mij heen leeft.

“I felt my lungs inflate with the onrush of scenery—air, mountains, trees, people. I thought, “This is what it is to be happy.”

Sylvia Plath

Mijn lichaam begint weer te wennen aan het gewicht van mijn tas en het passen van mijn benen en mijn voortgang verloopt voorspoedig. Dan valt mijn oog op blauwe stipjes in de berm van hey pad. “Bosbessen!!” Daar hou ik van en ik smul en vul mijn lege waterfles met de blauwe pareltjes.

Nog voor Holten, passeer ik halverwege de middag de tweede 100 km. Een paar 100m verderop stap ik het terras van Hotel de Swarte Ruijter op, om het te vieren met een smaakvolle brinner, ombrijt… bunch?? Ik weet het niet, ik heb nog niet gegeten.

Aan de rand van het dorpje Holten, krijg ik te horen dat er een trekkertrek evenement is, waar ik via het PP recht tegenaan zou lopen– ook jeugdherinneringen bij de familie Vroege. Nadat mijn blauwe verblijf weer staat, ik een wasje doe en een zalig-koude douche neem bij camping Zuurberg, begeef ik mij naar het evenemententerrein.

De meeste klasses hebben hun pogingen al voltooid en alleen de zware jongens komen nog in actie. Helaas mag ik het terrein niet betreden– vaccinatie bewijs of negatieve test, grr… Dan maar van de zijlijn bekijken, waar ik door een jong-ongende knaap word aangesproken.

Sander is van het nabijgelegen dorp naar het evenement gekomen, maar was zojuist van plan een ander dorp op te zoeken, voor het zaterdagse boerse nachtleven. We zijn een tijd in gesprek over zijn passie voor magie en trucjes om reclame te maken en je product aan de man te brengen– handige kennis!

“We do not need magic to transform our world. We carry all of the power we need inside ourselves already.”

J.K. Rowling