Etappe 23. Pepinushof – Camping ‘Mareveld’
– Leestijd 3 min –
Vroeg uit de veren, gister na het posten van de vorige blog, kwam ik erachter dat ik een misrekening had gemaakt– of, soort van twee. Ten eerste was ik op een camping 3.5 km voor mijn initiële bestemming beland, zodat deze etappe een extra lange zou worden.
“In preparing for battle I have always found that plans are useless, but planning is indispensable.”
Dwight D. Eisenhouwer
Campings zijn schaars tussen Venlo en Valkenburg en de bestemming van vandaag ligt meer dan 15 km onder Sittard. De camping waar ik start, ligt nog zo’n 15 km boven de stad– vandaag dus 30 km voor de boeg. Maar we zijn optijd weg en het is weer een fenomenale dag om te wandelen.
Mijn tweede ‘misrekening’ is de dag dat ik de Sint-Pietersberg zal bereiken. Een paar dagen geleden, had ik de indeling van de laaste dagen anders ingeschat. Ik zal net onder Sittard overnachten en nog een extra nacht in de buurt van Valkenburg. Maar ik vorder voorspoedig en kijk ernaar uit om te finishen– en geniet stieken ook van het fysiek zware aspect van de lange laatste etappes.
“No matter how much falls on us, we keep plowing ahead. That’s the only way to keep the roads clear.”
Greg Kincaid
De dag start met de welbekende akkervelden met maïs, suikerbieten en gras en stuurt mij langs een paar Nederlandse en Duitse dorpjes, die verspreid liggen tussen de velden. Mijn benen hebben de pas er goed in en ik loop om 11u Sittard binnen. Op het marktplein aangekomen, blijkt er ook markt te zijn en ik haal kaas, noten, brood, groente en dadels.
Ik eet lunch in een zijstraatje van de markt en drink een kop koffie op het terras, waar ik tijdelijk mijn tas stal, om onbelast door de stad te kunnen struinen. Wat ik van Sittard zie, zijn vooral religieuze attracties. De pelgrimsbasilisk en aangrenzend ontvangstgebouw; de grote Petruskerk, waar je helaas alleen vanaf de entree naar binnen kan kijken; en leuke winkelstraatjes met marktkraampjes.
Gezien ik nog de helft van mijn dagafstand moet afleggen, loop ik om 1u de stad weer uit– de middag valt vaak wat zwaarder en na zoveel dagen met rugzak, zal ik vast regelmatig willen rusten. Maar, hoewel het tempo lekker gematigd is, houden vooral mijn schouders zich groot en zie ik de omgeving van bossen en glooiende akkervelden aan mij voorbij trekken.
De landbouw gaat uiteindelijk over in bospaden, die golvend en slingerend door het land trekken, over stroompjes en langs beekjes– het terrein wat ik voor ogen had in Zuid-Limburg. Onderweg spot ik nog een korenwolfje en boven de velden een paar roofvogels.
Halverwege de middag besef ik, dat ik al voor de avond op de camping zal zijn. Ik had best langer in de stad kunnen blijven hangen bedenk ik, maar de bedrijvigheid in de stad en de roep van het pad, hebben mij toch weer opweg gestuurd. Wel besluit ik bij Terstraten uitgebreid te tijd te nemen voor het schrijven van deze blog– twee kilometer van de camping verwijderd.
Mareveld is een kleine familie camping met eettent. Tegen half zeven heb ik voor de laaste keer mijn tent opgezet voor het Pieterpad en eet ik een bijelkaar geraapte maaltijd met ui, knoflook, gember, paksoi en wat ik nog aan restjes over heb. Nu ik de laatste zinnen van deze blog schrijf, om 22:30, spelen de kinderen nog luidruchtig op de achtergrond.
Maar, dat kan me allemaal weinig deren. Ik ga slapen, morgen voltooi ik het Pieterpad in Maastricht– weltrusten.
Wat een mooie reis dit is ook echt wie jij bent. Ga verder met vervullen van iets wat voor de meeste een droom zal blijven. En zie je hopelijk gauw in Purmerend.
Ben voorlopig bij Ronald in therapie.
Groetjes Lia van Rijn